Alkoholizm, czyli tak zwane uzależnienie od substancji alkoholowych to choroba, która rozwija się mimowolnie bez świadomości chorego. Jej skutki mogą dotyczyć wielu sfer życia danej osoby. Główne objawy to częste i nadmierne spożywanie alkoholu.
Formy alkoholizmu:
- biologiczny (uszkadza narządy wewnętrzne),
- psychiczny (powoduje zmiany w myśleniu),
- duchowy (niszczy wartości i dążenia człowieka),
- społeczny (powoduje szkody społeczne zarówno w sferze rodzinnej, jak i w środowisku pracy i otoczenia).
Podłoże alkoholizmu:
Alkoholizm przeważnie wywołują problemy w psychice. Częsty kontakt zwłaszcza na imprezach gęsto zakrapianych alkoholem może sprzyjać rozwojowi uzależnienia.
Można wyróżnić trzy główne przyczyny choroby alkoholowej:
Przyczyny indywidualne:
Przyczyny indywidualne to podatność jednostki na uzależnienia. To też życie osoby badanej, problemy osobiste, jak również cechy charakteru danej osoby. Wrażliwość, zmniejszona odporność na stres, nieumiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach może być przyczyną popadania w alkoholizm. Choroba ta może być skutkiem ucieczki przed problemami, z którymi dana osoba nie może sobie poradzić: utrata pracy, śmierć bliskiej osoby, kłopoty finansowe.
Alkohol daje poczucie chwilowego oddechu od problemów, a to powoduje, że te problemy się nawarstwiają i zamykają chorego w błędnym kole. Nie mogąc uporać się z problemami, osoba ta cały czas pije.
Przyczyny społeczno-kulturowe:
Otoczenie, wykształcenie czy pozycja społeczna też mają wpływ na rozwój alkoholizmu. Czynniki te zawarte są w grupie przyczyn społeczno-kulturowych. Mitem jest, że choroba alkoholowa dotyka tylko ludzi z nizin społecznych, szczególnie w małych miejscowościach lub wsiach. Najnowsze badania dowodzą, iż na alkoholizm choruje więcej osób w dużych miastach, na wysokich stanowiskach, gdzie panuje tzw. ?wyścig szczurów?. Należy jednak pamiętać, że niezależnie od miejsca zamieszkania, wykształcenia czy zawodu występuje takie samo ryzyko zachorowania na tę chorobę.
Przebywanie o towarzystwie wybierającym alkohol dla uczczenia jakiejś okazji czy zalania smutków może być przyczyną alkoholizmu.
Przyczyny demograficzne:
Wiek i płeć też nie pozostają bez wpływu na rozwój tego schorzenia. Badania sugeruje, że to mężczyźni mają większe skłonności do alkoholizmu. Na razie nie wiadomo co powoduje, że to właśnie oni częściej sięgają po alkohol: słabsza psychika, brak odporności na stres czy też uwarunkowania społeczne.
W przypadku wieku to zaobserwować można coraz młodszy okres inicjacji. Młoda osoba chce być zaakceptowana przez grupę. Często młody człowiek jest wyśmiewany i odrzucany przez rówieśników, ponieważ nie próbował alkoholu. Spożywa go więc i uczy się, że alkohol pomaga zdobyć przyjaciół, zapewnia dobrą zabawę i pomaga się zrelaksować, co nie jest prawdą.
Trzeba wiedzieć, że osoba wywodząca się z rodziny, gdzie, chociażby jeden jej członek był alkoholikiem, znajduje się w grupie zwiększonego ryzyka zapadnięcia na tę chorobę.
Leczenie:
Przede wszystkim leczenie opiera się na odwyku wspartym psychoterapią. Rzadziej wybiera się terapię farmakologiczną, która stosowana jest wspomagająco dla psychoterapii, a nie jako osobny sposób leczenia.
Leczenie alkoholików to długotrwały proces. Najskuteczniejsza jest grupowa lub indywidualna psychoterapia. Niewątpliwie ogromne znaczenie ma podejście chorego oraz jego chęć do współpracy.
Psychoterapię warto wspomóc poprzez łykanie witamin z grupy B, aby uzupełnić ich niedobór wynikający z długotrwałego picia alkoholu. Należy również unikać kosmetyków (np. wód po goleniu) czy innych produktów zawierających alkohol. Z badań wynika, że w terapii farmakologicznej działanie zmniejszające objawy abstynencji alkoholowej w trakcie terapii odwykowej ma akamprozat i naltrekson. Badania wskazują również na działanie leków przeciwdepresyjnych głównie na alkoholików z depresją, ale ich wpływ wyraża się maksymalnie kilkunastoprocentowym zmniejszeniem parametrów związanych z piciem.
Problem alkoholizmu może dotyczyć każdej osoby. Tolerowana dawka alkoholu jest bardzo indywidualna i zależy od wielu czynników. Ryzyko zachorowania na chorobę alkoholową nie podejmuje tylko ta osoba, która nigdy nie piła alkoholu. Dlatego najlepiej opóźniać wiek spożywania alkoholu poprzez zapełnianie czasu młodzieży, np. sportem, wyszukując im pożyteczne zajęcia. Warto też zwracać uwagę na to, co i z kim robią nasze dzieci, jak spędzają wolny czas. Osoby dorosłe powinny zaś nauczyć się radzić sobie ze stresem, co zapobiegnie sięganiu po alkohol w celu odprężenia się i odsunięcia problemów na bok.
Powrót do listy