Sierść psa zazwyczaj nie uczula, dlatego błędem jest mówienie, że ma się alergię na psa. Jednakże sierść może przenosić inne alergeny i z tego powodu wywoływać reakcję uczuleniową. Większość wyciągów alergenowych przenoszona jest na naskórku bądź sierści zwierząt, dlatego, futro samo w sobie raczej nie bywa alergenem.
Statystycznie około 4 - 10% populacji jest uczulona na alergeny psa bądź kota. Prawie 52% z nich nie posiada w domu zwierzęcia. Główne alergeny to białka, które są zawarte w złuszczonym naskórku, moczu, łoju wydzielanym przez skórę oraz w ślinie zwierzęcia. Jego natężenie w sierści różni się w zależności od gatunku psa, a także w obrębie tego samego gatunku.
Przyczyny:
Do najważniejszych czynników występowania alergii zalicza się niepożądane skutki rozwoju cywilizacyjnego takie jak zanieczyszczenie środowiska. Spaliny samochodowe, zanieczyszczenia przemysłowe, smog oraz dym tytoniowy dostają się do dróg oddechowych człowieka narażając go na wystąpienie astmy, oraz chorób alergicznych. Obecny sposób odżywiania również wpływa ujemnie na jego zdrowie. Pokarmy zawierają dużą ilość substancji konserwujących, dodatków chemicznych i barwników.
Kolejnym czynnikiem narażającym na wystąpienie uczulenia są niepożądane skutki szczepień, które mają zapobiegać chorobom zakaźnym. Jako że częste szczepienia, wysoki stopień zanieczyszczenia powietrza oraz wytwarzanie żywności wysoko przetworzonej charakteryzuje kraje o wysokiej stopie życiowej, sugeruje się, że ich mieszkańcy są bardziej narażeni na wystąpienie alergii.
Kolejny bodziec, który potęguje uczulenie to coraz częstsze posiadanie w domu zwierzęcia. Bezpośredni kontakt z czworonogiem zwiększa nie tylko ryzyko wystąpienia alergii, ale także zachorowania na choroby alergiczne. Coraz częściej do wywołania objawów wystarczy nawet najmniejszy kontakt z alergenem. Substancję alergizującą spotykamy niemal wszędzie, na lotniskach, w szpitalach, w szkołach, w miejscach pracy, a także w mieszkaniach, w których nigdy nie żyło żadne zwierzę. Dzieje się tak, ponieważ substancje te przenoszą się na ubraniach bawełnianych, ciele i włosach.
Czynniki ryzyka:
Najbardziej podatne na alergie są osoby, które mają wrodzoną predyspozycję do zachorowania na tę chorobę. Jeżeli jeden z rodziców jest alergikiem, uczulenie wystąpi u co 5 dziecka, w sytuacji, gdy oboje rodziców jest uczulonych, ryzyko wzrasta do 43%. Jeżeli dodatkowo cierpią na tę samą chorobę alergiczną wynosi ono aż 73%. Kolejnym czynnikiem ryzyka jest atopia. Osoby atopowe są średnio trzy razy bardziej narażone niż osoby nieatopowe.
Jak zmniejszyć objawy uczulenia na psa?
Podstawową metodą jest ograniczenie kontaktu z alergenem. Najlepszym rozwiązaniem jest pozbycie się zwierzęcia z domu, lecz w sytuacji, gdy reakcja alergiczna jest niewielka bądź pozbycie się pupila nie jest możliwe ze względów emocjonalnych, należy zadbać o zmniejszenie stężenia alergenu w otoczeniu. Pies nie powinien przebywać w sypialni, gdyż jego naskórek gromadzi się w materacu, narażając domowników na długotrwały kontakt z alergenem. Trzeba pamiętać również o tym, aby myć ręce bezpośrednio po każdym kontakcie ze zwierzęciem. Kolejną rzeczą, która pomaga jest wietrzenie pomieszczeń oraz czyszczenie obić mebli z sierści. Można również zaopatrzyć się w filtry powietrza oraz wysokowydajny odkurzacz. Warto nauczyć swojego psa, aby nie wskakiwał na łóżko, a także, aby załatwiał swoje potrzeby fizjologiczne na dworze. Powyższe metody przestrzegania higieny są zalecane zarówno w przypadku pozbycia się z domu zwierzęcia, jak i przy jego pozostawieniu.
Leczenie farmakologiczne:
Poza usunięciem alergenu można także zastosować leczenie farmakologiczne, które wymaga stosowania leków objawowych oraz przewlekłego leczenia przeciwzapalnego (np. za pomocą kortykosteroidów wziewnych czy donosowych, które zmniejszają stan zapalny w błonie śluzowej oskrzeli lub nosa). Warto pamiętać, że osoba uczulona, która przyjmuje leki, może w dalszym ciągu mieć objawy alergii, w sytuacji, gdy ma bezpośredni kontakt ze zwierzęciem.
Immunoterapia:
Czasami alergie leczy się za pomocą odczulania, czyli immunoterapii. Jednakże niesie ze sobą ryzyko wystąpienia miejscowych oraz ogólnych reakcji alergicznych. Immunoterapia nie ma tak dużej skuteczności działania, jak w przypadku leczenia alergii na pyłki, ale może zmniejszyć, a nawet wyleczyć uczulenie na psa. Polega ona na działaniu podobnym do alergenu czynnikiem, który pobudza komórki odpowiadające za tolerancję w organizmie. Zazwyczaj czynnik ten jest pozbawiony właściwości wzbudzających reakcję alergiczną. Odczuleniu powinni poddać się chorzy z bardzo silnymi objawami alergii. Zalecana się je również w sytuacji, gdy dana osoba jest stale narażona na kontakt ze zwierzęciem, ze względu na wykonywany zawód.
Jak rozpoznać alergię na zwierzę?
Przede wszystkim należy sprawdzić, czy to zwierze wywołuje u nas reakcje alergiczną. Objawy powinny pojawić się w przeciągu kilku godzin od kontaktu ze zwierzęciem. Inny symptom to chroniczny nieżyt nosa lub początek astmy. Aby mieć pewność, czy to na pewno zwierzę odpowiada za pojawienie się uczulenia, należy zwrócić się do alergologa. Przeprowadzi on dokładny wywiad oraz wykona szereg testów skórnych, które pomogą rozpoznać alergen.
Powrót do listy