Aktynomikoza, czyli Promienica, jest chorobą niebolesną, wysiękową, ziarniniakową. U człowieka odpowiedzialne są za nie gatunki bakterii Actinomyces: Actinomyces israelii, Actinomyces naeslundii, Actinomyces viscosus i Actinomyces odontolyticus. Wszystkie te gatunki to naturalni komensale, które bytują w jamie ustnej człowieka, w jego układzie oddechowym oraz w przewodzie pokarmowym i stają się patogenne dopiero w środowisku beztlenowym.
Objawem aktynomikozy są guzki powiększające się wraz z rozwojem choroby i tworzące duże guzy, które wywołują rozrost łącznotkankowy, a także powstawanie przetok. Typowy guz w promienicy jest twardym naciekiem składającym się z mnogich, niewielkich, połączonych z sobą ropni, które tworzą tzw. kolonie promieniowca. Aktynomikoza szerzy się przez ciągłość, dość rzadko szerzy się drogą krwionośną. Zmiany promienicze u ludzi pojawiają się głównie w obrębie głowy i szyi, a u zwierząt: u świń w gruczołach mlecznych, u bydła na głowie (w kościach szczęk, na języku). Schorzenie rozwija się przez lata. Jej nazwa pochodzi od promienistego układu nitek bakterii chorobotwórczych.
Istnieją cztery postaci aktynomikozy:
- szyjno-twarzową,
- piersiową,
- brzuszną
- moczowo-płciową
Warto dodać, że postać szyjno-twarzowa jest najczęściej spotykana, bo aż w ponad 50%.
W promienicy brzusznej pojawiają się bóle brzucha, gorączka, wymioty, biegunka lub zaparcia. Dostrzec można regularnie nasilające się wyniszczenie na skutek niedrożności jelit i powstania przetok jelitowych. Promienica szyi i twarzy rozpoczyna się małym, płaskim, twardym naciekiem w jamie ustnej lub na szyi. Ten naciek mięknie, tworząc przetoki, w których występuje charakterystyczna treść z ziarnami.
Aktynomikoza może szerzyć się na język, gardło, kości czaszki i mózg. Jeśli dotrze do płuc, zmiany takie przypominają gruźlicę. Powodzenie leczenia zależy od wczesnego rozpoznania. Najlepsze rokowanie jest w postaci aktynomikozy twarzy i szyi.
Powrót do listy