Zanacodar

Lek na receptę stosowany:

• w leczeniu nadciśnienia tętniczego,
• w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia zaburzeń sercowo-naczyniowych (zawału mięśnia sercowego bądź udaru mózgu), dotyczy osób z grupy ryzyka, kiedy dopływ krwi do serca lub kończyn dolnych jest ograniczony bądź zablokowany, lub u pacjentów, którzy przebyli udar mózgu lub chorują na powodującą duże zagrożenie cukrzycę.

Dawkowanie:

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Lek Zanacodar można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. Należy starać sięprzyjmować tabletkę codziennie o tej samej porze.

Możliwe skutki uboczne:

Często: obniżone ciśnienie krwi (niedociśnienie) u osób leczonych w celu zmniejszenia występowania niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych. Niezbyt często: zakażenia górnego odcinka dróg oddechowych (np. ból gardła, stan zapalny zatok, przeziębienie), zakażenie dróg moczowych, niedobór krwinek czerwonych (niedokrwistość), podwyższone stężenie potasu, uczucie smutku (depresja), omdlenia, trudności w zasypianiu, zawroty głowy, spowolnienie czynności serca (bradykardia), obniżone ciśnienie krwi(niedociśnienie) u osób leczonych na nadciśnienie tętnicze, zawroty głowy przy pionizacji ciała(niedociśnienie ortostatyczne), duszność, bóle brzucha, biegunka, uczucie dyskomfortu w obrębie jamy brzusznej, wzdęcia, wymioty, nadmierna potliwość, świąd, wysypka polekowa, bóle mięśniowe (mialgia), bóle pleców, upośledzenie czynności nerek, a także bóle w obrębie klatki piersiowej, uczucie osłabienia i podwyższone stężenie kreatyniny we krwi. Rzadko: zmniejszona liczba płytek krwi (trombocytopenia); reakcje uczuleniowe; stany lękowe; zaburzenia widzenia; przyspieszenie czynności serca (tachykardia); rozstrój żołądka; suchość śluzówki jamy ustnej; nieprawidłowa czynność wątroby; ciężka wysypka polekowa; zaczerwienienie skóry; gwałtowny obrzęk tkanki skórnej i błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy); egzema (schorzenie tkanki skórnej); bóle stawów (artralgia); bóle kończyn; objawy osłabienia; schorzenia grypopodobne; podwyższone stężenie kwasu moczowego, kreatyniny, enzymów wątrobowych lub fosfokinazy kreatynowej we krwi oraz obniżone stężenie hemoglobiny (białka występującego we krwi).   Brak danych dotyczących wpływu leku Zanacodar na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Niektóre osoby leczone z powodu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi mogą odczuwać zawroty głowy lub zmęczenie. W przypadku wystąpienia zawrotów głowy lub zmęczenia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Poinformuj lekarza:

Gdy masz uczulenie na telmisartan lub na którykolwiek z pozostałych składników leku Zanacodar, zaburzenia czynności wątroby i/lub nerek, choroby serca, zwiększone stężenie aldosteronu (zatrzymanie wody i soli w organizmie, któremu towarzyszą zaburzenia równowagi różnych składników mineralnych we krwi), niskie ciśnienie tętnicze krwi, zwiększone stężenie potasu we krwi, cukrzycę.   Gdy stosujesz preparaty litu, leki, które mogą zwiększać stężenie potasu we krwi, takie jak substytuty soli zawierające potas, leki moczopędne oszczędzające potas (niektóre diuretyki), inhibitory ACE, antagoniści receptora angiotensyny II, NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne np. kwas acetylosalicylowy lub ibuprofen), heparyna, leki immunosupresyjne (np. cyklosporyna lub takrolimus) oraz antybiotyk o nazwie trimetoprym. Ponadto należy poinformować lekarza o wszystkich aktualnie lub ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.   Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży lub karmisz piersią. Nie zaleca się stosowania leku Zanacodar we wczesnym okresie ciąży, a stosowanie leku po 3. miesiącu ciąży jest przeciwwskazane. Lek Zanacodar nie jest zalecany podczas karmienia piersią.