Receptury oparte na walerianianie betametazonu przyczyniają się do leczenia wyprysku typu atopowego, dziecięcego oraz pieniążkowatego, a ponadto świerzbiączki guzkowej, łuszczycy bez zmian uogólnionych. Prócz tego zwalczają liszaj płaski, liszaj prosty, łojotokowe zapalenie skóry, jak również alergie typu kontaktowego, miejsca ukąszeń owadów i toczeń rumieniowaty.
Przeciwwskazania
Przeciwwskazaniem do stosowania walerianianu betametazonu jest nadwrażliwość na ten składnik. Ponadto nie stisuje się go u pacjentów z trądzikiem różowatym, ani pospolitym, zapaleniem skóry w okolicy ust, bądź schorzeniami skóry pochodzenia wirusowego - w tym opryszczka, bakteryjne i grzybicze infekcje skóry, a także nadkażenia wynikające z drożdżaków, świąd odbytu i sromu, zapalenie ucha zewnętrznego, któremu towarzyszy perforacja błony bębenkowej, okres laktacji. Podczas ciąży lek może być stosowany wyłącznie w sytuacji, gdy brak jest środka bezpieczniejszego.
Działania niepożądane
Do efektów ubocznych zaliczają się odczyny nadwrażliwości, zmiany zanikowe skóry, przebarwienia (przy długim okresie stosowania), najczęściej występująca u dzieci lub pod opatrunkiem okluzyjnym hiperkortyzolemia, czyli tzw. zespół Cushinga (przy dużych dawkach, bądź powierzchniach skóry). U osób chorych na łuszczycę możliwa jest uogólniony, krostkowa forma choroby. Przyjmowanie leku zgodnie ze wskazaniami nie obniża umiejętnośći psychofizycznych, ani umiejętności obsługi pojazdów i maszyn mechanicznych.
Powrót do listy
