Telmisartanum jest to substancja odnajdująca zastosowanie w leczeniu nadciśnienia tętniczego krwi. Telmisartanum ogranicza liczbę zawałów serca i udarów mózgu u pacjentów z większym ryzykiem ich wystąpienia, czyli o osób z mniejszym dopływem krwi do serca lub nóg, u osób chorujących na cukrzycę lub osób po udarze mózgu.
Przeciwwskazania:
Gdy masz uczulenie na telmisartan, zaburzenia czynności wątroby i/lub nerek, choroby serca, zwiększone stężenie aldosteronu (zatrzymanie wody i soli w organizmie, któremu towarzyszą zaburzenia równowagi różnych składników mineralnych), niskie ciśnienie tętnicze krwi, zwiększone stężenie potasu we krwi, cukrzycę. Gdy stosujesz preparaty litu, leki, które mogą zwiększać stężenie potasu we krwi, takie jak substytuty soli zawierające potas, leki moczopędne oszczędzające potas (niektóre diuretyki), inhibitory ACE, antagoniści receptora angiotensyny II, NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne np. kwas acetylosalicylowy lub ibuprofen), heparyna, leki immunosupresyjne (np. cyklosporyna lub takrolimus) oraz antybiotyk o nazwie trimetoprym. Ponadto należy poinformować lekarza o wszystkich aktualnie lub ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.
Uwaga! W przypadku planowanego zabiegu operacyjnego lub znieczulenia, należy powiadomić lekarza o przyjmowaniu Telmisartanum. Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także, gdy karmisz piersią. Nie zaleca się stosowania Telmisartanum we wczesnym okresie ciąży. Nie przyjmować tego leku po trzecim miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku. Telmisartanum nie jest zalecany podczas karmienia piersią.
Skutki uboczne:
Często: niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie) u osób leczonych w celu zmniejszenia częstości występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych. Niezbyt często: zakażenia górnych dróg oddechowych (np. ból gardła, zapalenie zatok, przeziębienie), zakażenia układu moczowego, zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość), duże stężenie potasu we krwi, obniżenie nastroju (depresja), omdlenie, trudności z zasypianiem, uczucie wirowania (zawroty głowy pochodzenia obwodowego), wolna czynność serca (bradykardia), niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie) u osób leczonych z powodu nadciśnienia tętniczego, zawroty głowy podczas wstawania (niedociśnienie ortostatyczne), duszność, ból brzucha, dyskomfort w jamie brzusznej, wzdęcia, wymioty, nadmierne pocenie się, wysypka polekowa, świąd skóry, bóle mięśni, bóle pleców, kurcze mięśni, zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek, ból w klatce piersiowej, uczucie osłabienia i zwiększone stężenie kreatyniny we krwi. Rzadko: mała liczba płytek krwi (małopłytkowość), reakcje alergiczne, uczucie niepokoju, zaburzenia widzenia, szybka czynność serca (tachykardia), nieżyt żołądka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaburzenia czynności wątroby, ciężka wysypka polekowa, zaczerwienienie skóry, nagły obrzęk skóry i błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy), wyprysk, bóle stawów, bóle kończyn, objawy grypopodobne, zwiększone stężenie kwasu moczowego, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych lub fosfokinazy kreatynowej we krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny (białka krwi). Niektóre osoby leczone z powodu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi mogą odczuwać zawroty głowy lub zmęczenie. W przypadku wystąpienia zawrotów głowy lub zmęczenia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Powrót do listy
