Karbamazepina, należy do organicznych związków chemicznych, stanowi pochodną dibenzoazepiny (iminostilbenu), która posiada strukturę zbliżoną do trójpierścieniowych środków przeciwdepresyjnych. Pełni rolę leku psychotropowego, przeciwdrgawkowego, regulującego nastrój. Głównym zastosowaniem jest leczenie padaczki oraz choroby afektywnej dwubiegunowej. Wspomaga terapię neuralgii trójdzielnej, schizofrenii, gdzie pełni rolę leku potencjalizującego efekty leków przeciwpsychotycznych.
Działania niepożądane
Długotrwałe przyjmowanie karbamazepiny może powodować rozmiękanie kości, co wynika z przyspieszenia metabolizmu witaminy D w wątrobie, a także prowadzić do destrukcji ciałek krwi (głównie trombocytów). Wśród innych efektów ubocznych wymienia się senność i zawroty głowy, brak apetytu, bóle brzucha, uczucie suchości w jamie ustnej, pokrzywkę oraz pozostałe zmiany skórne, niedociśnienie tętnicze, wypadanie włosów, zwolnienie akcji serca, nudności i wymioty, przejściowe zaburzenia widzenia, bóle mięśni i stawów.
Powrót do listy