W celu diagnostyki alergii na jad owadów błonkoskrzydłych, wykonuje się testy skórne punktowe, testy śródskórne oraz testy immunologiczne z krwi (oznaczenie poziomu przeciwciał IgE przeciw jadowi osy i pszczoły).
Testy jad owadów błonkoskrzydłych wykonuje się, aby potwierdzić lub wykluczyć IgE-zależnej reakcji na jad owadów. Jedynie rakcja alergiczna spowodowana przeciwciałami IgE kwalifikuje pacjenta do odczulania.
Wskazaniami do immunoterapii jadami błonkoskrzydłych (VIT - venom immunotherapy) są:
- przebycie ciężkiej reakcji anafilaktycznej z towarzyszącymi objawami ze strony układu oddechowego lub układu krążenia (stopień III lub IV wg Muellera) oraz obecność IgE przeciw jadowi owada potwierdzona dodatnim wynikiem testu skórnego lub oznaczeń swoistych przeciwciał IgE;
- umiarkowana reakcja anafilaktyczna (stopień I i II wg Muellera) potwierdzona dodatnim wynikiem testu skórnego lub oznaczeń swoistych przeciwciał IgE u pacjentów, u których istnieje duże zagrożenie ponownego użądlenia lub ciężkiej reakcji anafilaktycznej po kolejnym użądleniu, a także u pacjentów ze znacznie obniżona jakością życia wynikającą z alergii na jad owada.
W trakcie VIT zaleca się wykonanie użądleniowej próby prowokacyjnej (z użyciem żywego owada, ponieważ próby z podskórnym lub śródskórnym wstrzyknięciem jadu nie są miarodajne), aby potwierdzić skuteczność leczenia. Próba ta szczególnie jest wskazana u osób narażonych na kolejne użądlenia lub na wystąpienie reakcji anafilaktycznej o szczególnie ciężkim przebiegu. U takich chorych można uzyskać pełną ochronę poprzez zwiększenie dawki podtrzymującej jadu.
Powrót do listy