Wirusy stanowią drugą po bakteriach, przyczynę zapalenia płuc. Odpowiadają za 1/3 zachorowań u dorosłych oraz około 15% u dzieci. Zapalenie płuc to stan zapalny obejmujący pęcherzyki płucne.
Każdego roku na to schorzenie cierpi około 450 milionów ludzi, stanowi to 7% ogólnej liczby ludności świata, a liczba zgonów sięga nawet 4 milionów. Pomimo iż w XX wieku możemy już leczyć chorych antybiotykami to i tak jest to nadal jedna z głównych przyczyn zgonów u osób starszych, przewlekle chorych, małych dzieci oraz w krajach rozwijających się.
Wirusy przedostają się do płuc na wiele sposobów np. RSV który przeważnie jest przenoszony poprzez dotknięcie zakażonego przedmiotu, a następnie nosa lub oka. Zarażenie kolejnymi wirusami odbywa się np. poprzez wdychanie unoszących się w powietrzu zakażonych kropelek. Inne wirusy mogą dostać się do organizmu z krwią. Skutkiem zaatakowania płuc może być obumieranie komórek. Za sprawą reakcji układu immunologicznego może dojść do znacznego spustoszenia organizmu. Zapalenie wywołują najczęściej krwinki białe, a zwłaszcza agranulocyty. Wiele wirusów atakuje jednocześnie nie tylko płuca, ale również inne narządy, zakłócając tym samym prawidłowe funkcjonowanie organizmu chorej osoby. Osłabiają również odporność, zwiększając podatność na infekcje bakteryjne; w ten sposób, jako schorzenie współistniejące może wystąpić zapalenie bakteryjne.
Diagnozowanie wirusowego zapalenia płuc
Schorzenie to możliwe jest do zdiagnozowania w oparciu o połączenie objawów fizycznych i zdjęcia RTG klatki piersiowej. Nie jest to jednak takie proste, ponieważ nie istnieje, żaden test potwierdzający w 100% czy podłoże choroby jest bakteryjne, czy wręcz przeciwnie. Trudno wobec tego stwierdzić, główną przyczynę zachorowania.
Profilaktyka wirusowego zapalenia płuc
Profilaktyka obejmuje szczepienia (zapobiegają one wirusowemu zapaleniu płuc zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Istnieją dowody potwierdzające skuteczność szczepionek, ponadto sczepienie dzieci zredukowało liczbę zachorowań u dorosłych, bowiem wielu z nich zaraża się wirusem od dzieci. Dodatkowo przed tym schorzeniem ochronę zapewniają szczepionki przeciw ospie wietrznej, odrze i krztuścowi), działania środowiskowe, (by dodatkowo zmniejszyć ryzyko zachorowania, zaleca się zrzucenie palenia, ograniczyć gotowanie w zamkniętych pomieszczeniach z użyciem drewna lub kału, skuteczne w zapobieganiu okazuje się również częste mycie rąk i zasłanianie ust podczas kasłania) oraz odpowiednie leczenie innych problemów zdrowotnych (tj. AIDS, cukrzyca i niedożywienie). Uważa się, że gdyby zastosować działa profilaktyczne na szeroką skalę to zmniejszyłoby to śmiertelność wśród dzieci o nawet 400 000 zgonów. Natomiast powszechna dostępność leków zmniejszyłaby liczbę ofiar śmiertelnych o kolejne 600 000.
Leczenie wirusowego zapalenia płuc
Przeważnie w leczeniu tego schorzenia przepisuje się antybiotyki. Pomocny jest także odpoczynek, proste analgetyki i duża ilość płynów. Zazwyczaj te środki w zupełności wystarczają jednak u osób, którym doskwierają równocześnie inne schorzenia, starsze, konieczna może się okazać hospitalizacja. Hospitalizacji podlega około 7-13% zachorowań u dzieci. W przypadku dorosłych wynosi ono 22- 40%. Aby określić konieczność hospitalizacji, lekarze stosują skalę CURB-65. I tak wynik miedzy 0 a 1 umożliwia leczenie ambulatoryjne, przy wyniku 2 konieczny jest krótki pobyt w szpitalu lub stała kontrola lekarza, natomiast przy wyniku 4-5 konieczna już jest hospitalizacja.
W leczeniu wirusowego zapalenia płuc, spowodowanego przez wirusy grypy typu A i B, korzysta się także z inhibitorów neuraminidazy. W pozostałych typach pozaszpitalnego wirusowego zapalenia płuc nie są zalecane żadne określone leki przeciwwirusowe. Stosowanie antybiotyków jest zalecane przez niektórych lekarzy z tego powodu, że nie można wykluczyć powikłania w postaci nadarzenie bakteryjnego, jednak Brytyjskie Towarzystwo Chorób Klatki Piersiowej (British Thoracic Society) zaleca wstrzymanie się z terapia antybiotykową u chorych z łagodnymi postaciami choroby.
Powrót do listy