Parafilia

Parafilię uznaje się w pewnym sensie za chorobę, ale w najbardziej niebezpiecznym przebiegu, który nie zdarza się dość często, mimo tego, że pojawia się u wielu osób. Parafilia stanowi zaburzenie preferencji seksualnych. W związku z tym u danej osoby pojawia się podniecenie jedynie po pojawieniu się specyficznych obiektów czy sytuacji.

Pojęcie parafilii
Parafilia stanowi jeden z rodzajów zaburzeń seksualnych. Specyficzne w przypadku tego schorzenia jest uzyskanie podniecenia seksualnego w specyficznych warunkach, które mogą występować jako sytuacje, rytuały, obiekty, przedmioty, miejsca czy zachowania. Dla przykładu dana jednostka może odczuwać podniecenie, znajdując się na cmentarzu czy poniżając innego człowieka. Do jej groźniejszych odmian zalicza się uzyskiwanie podniecenia dopiero po różnorodnych kontaktach z dziećmi. O chorobie, można mówić, dopiero kiedy zachowania parafialne wybiegają od norm ustalonych przez społeczeństwo, a sama jednostka nie jest w stanie kontrolować swojego zaburzenia. Najczęściej jednak takie osoby świadome są swojego "zboczenia" seksualnego, jednak mimo tego utrudnia im to codzienne życie.

Skutkiem tego zaburzenia są różne zaburzenia kliniczne, które mogą odbijać się na życiu publicznym, pracy lub innych sytuacjach codziennych. Im bardziej rozwinięta parafilia, tym bardziej powodować może ona zaburzenia w codziennym życiu, gdyż jednostka może ulec działaniu swoim "pobudkom", czyli swego typu "fantazjom" seksualnym. Mimo tego zdarza się również często, że osoby z parafilią funkcjonują bez przeszkód w życiu publicznym, mają rodziny, dzieci i dobrą pracę. Samo zaburzenie jest kontrolowane, a zaspokajanie tego typu potrzeb kończy się na fantazjach czy masturbacji.

Jak przebiega parafilia?
Choroba ta nie ma konkretnego przebiegu i rozwoju. Jest ono bardzo różnorodne, a sama parafilia jest grupą zaburzeń na tle seksualnym, której objawy są różne dla każdej jednostki. W przypadku części z nich parafilia będzie jedynie nocnym fantazjowaniem, a w innej grupie może być znacznie bardziej zaawansowana i zakłócać proces codziennego życia. Jeżeli dojdzie do bardziej zaawansowanego zaburzenia, chory może mieć np. problemy, ze znalezieniem partnera. Utrudniać może to, chociażby uzyskanie podniecenia, które pojawić się może dopiero po sytuacji wybiegającej od norm społeczeństwa. Na przykład, podniecenie może pojawić się przy próbie odbyciu stosunku z osobą, która tego nie chce lub w pokojach ze zgniłym mięsem i mnóstwem nietypowych gadżetów.

Przykładów może być całe mnóstwo, wszystko zależy od specyfiki i psychiki danej osoby, która cierpi na parafilię. Staje się niebezpieczna dopiero wtedy, gdy wybiega od norm społeczeństwa. Zazwyczaj takie osoby ukrywają swoje zboczenia nawet przed najbliższymi, a w najłagodniejszych objawach parafilii otoczenie jest w stanie akceptować "inne poglądy seksualne". Jednak poważny rozwój zaburzeń uniemożliwi uzyskiwanie podniecenia, orgazmu, utrudni kontakty z ludźmi i może spowodować depresję.

Czy parafilie się leczy?
Na ogół parafilia nie jest leczona. Dzieje się tak, ponieważ w większości przypadków porównywana jest z typowym fetyszyzmem, co oznaczać może zwiększone uzyskiwanie podniecenia seksualnego w wyniku kontaktu z obiektem pobudzającym takim jak cześć garderoby na ciele partnera. Społeczeństwo akceptuje taki stan i nie są to pojedyncze przypadki. Dopiero w przypadku sporego rozwinięcia choroby, czyli sytuacji gdzie zagraża ona życiu innych czy utrudnia normalne funkcjonowanie, to można mówić o leczeniu. Samo leczenie odbywać się może za pomocąpsychoterapii czy specjalnych antybiotyków. Najczęściej stosowane są jednak specjalne terapie parafilii u osób, które odczuwają potrzebę wyleczenia swojego zaburzenia, choć zdecydowana większość akceptuje swoje zaburzenia.