Rozróżnia się odmę samoistną pierwotną i wtórną. Jej postać samoistna w 99% przypadków występuje tylko po jednej stronie klatki piersiowej.
Częstość występowania odmy samoistnej wtórnej przypomina tą u odmy samoistnej pierwotnej. Wyjątek stanowi to, że odma samoistna wtórna pojawia się głównie u osób starszych (najwięcej przypadków notuje się pomiędzy 60, a 65 rokiem życia).
Przyczyny:
Bezpośrednią przyczyną wystąpienia odmy opłucnowej samoistnej jest najczęściej pęknięcie wytworzonych wcześniej w płucach tzw. pęcherzyków rozedmowych. Pęcherzyki te są rodzajem upowietrzonych jamek, które z reguły powstają blisko ścian zewnętrznych płuca.
Odma opłucnowa sama z siebie na ogół nie zagraża bezpośrednio życiu, tak jak ma to miejsce w przypadku embolii powietrznej, gdyż ofiara posiada wciąż sprawne drugie płuco. Zapadnięte płuco wywołuje ostry ból i może powodować krwioplucie pieniącą krwią. Samorzutna odma opłucnowa występuje bez rozległego urazu, osłabione miejsce w płucu pęka, co prowadzi do zapadnięcia się płuca. Choć nie powszechnie, samorzutna odma opłucnowa może zdarzyć się bez wcześniejszych symptomów.
Gdy dojdzie do odmy samoistnej pierwotnej pęcherzyki rozedmowe mogą być zmianami wrodzonymi. Znacznie częściej jednak za ich powstawanie odpowiedzialne są stany zapalne wywoływane przede wszystkim paleniem papierosów.
Objawy
- nagły ból uciskający w klatce piersiowej, który wystąpił po silnym kaszlu, większym wysiłku fizycznym lub po urazie
- klatki piersiowej,
- zazwyczaj szybko narastająca duszność,
- przyspieszenie tętna,
- bladość powłok,
- poty,
- pogłębiające się ogólne osłabienie,
- często odczuwane są kłujące bóle w klatce piersiowej, w okolicy ramion lub w nadbrzuszu, niekiedy występuje kaszel
- bez odkrztuszania wydzieliny.
Grupa ryzyka:
Grupą ryzyka odmy samoistnej pierwotnej są głównie wszyscy ludzie regularnie palący papierosy. Dzieje się tak, ponieważ stwierdzono ścisły związek pomiędzy paleniem a częstością występowania tej postaci odmy.
Powrót do listy