Obturacyjny bezdech senny stanowi groźną i często powszechną chorobę. Statystycznie występuje u około 4% mężczyzn i 2% kobiet. Jej cechy charakterystyczne to bezdech w trakcie snu trwający dłużej niż 10 sekund i występujący więcej niż 10 razy na godzinę. Na to schorzenie chorują zwłaszcza osoby z nadwagą oraz z wadami autonomicznymi.
Przyczyny choroby:
- skrzywienie przegrody nosa
- przerost małżowin nosowych
- powiększenie migdałków podniebiennych
- powiększony język
- nieprawidłowa budowa twarzoczaszki
- wydłużone podniebienie miękkie
- otyłość
- choroby układu krążenia i układu nerwowego
Objawy
Obturacyjny bezdech senny powoduje, że chory w czasie bezdechu niejednokrotnie sinieje, wyraźnie się męczy, próbuje nabrać powietrza do płuc. Możliwe to jest dopiero po przebudzeniu, kończąc w ten sposób bezdech. W trakcie bezdechu dochodzi do przyspieszonej pracy serca oraz wzrostu ciśnienia krwi. Bardzo częstym objawem jest też chrapanie – głośne, nieregularne, czasami przerywane bezdechami. Chrapanie i bezdech nasilają się podczas leżenia na plecach oraz po spożyciu alkoholu lub leków nasennych.
Do objawów dziennych zalicza się przede wszystkim nadmierną senność. Chorzy potrafią wbrew woli zasnąć w praktycznie każdych warunkach. Oprócz tego pojawiają się poranne bóle głowy, problemy z koncentracją, zaburzenia pamięci, upośledzenie libido.
Nieleczony bezdech senny może prowadzić do powstawania następujących chorób:
- udar mózgu
- cukrzyca
- nadciśnienie tętnicze
- choroba niedokrwienna serca
- arytmie
- niewydolność serca i nerek
- zgon we śnie
Rozpoznanie i leczenie
Skuteczna diagnoza musi być poprzedzona badaniem snu, czyli tak zwaną polisomnografią. Badanie to jest przeprowadzane w ciągu jednej nocy i w jego trakcie zapisuje się fazy snu, czynność serca, ruchy oddechowe klatki piersiowej i brzucha, dźwięk chrapania, pozycję ciała, przepływ powietrza przez usta i nos oraz saturację.
Główne elementy leczenia:
- zmniejszenie masy ciała oraz zmiana stylu życia – dzięki zredukowaniu masy ciała o 3 kg możliwe jest znaczne
- zmniejszenie chrapania, unikanie picia alkoholu na parę godzin przed snem (nawet niewielkie ilości alkoholu wywołuje zmniejszenie napięcia mięśni)
- aparaty wspomagające oddychanie w nocy – za sprawą tych urządzeń udrażniają się górne drogi oddechowe, co zapobiega zapadaniu się ścian gardła, działają one na zasadzie wytwarzania dodatniego ciągłego ciśnienia w drogach oddechowych
- aparaty ortodontyczne – stosowane w celu zmiany położenia języka i żuchwy, co z kolei ma poprawić warunki anatomiczne oddychania
- zabiegi chirurgiczne – przeważnie zabiegi laryngologiczne, np. korekcja zwężonej cieśni gardzieli, septoplastyka, tonsilektomia.
Powrót do listy