Obrzęk chłonny

W trakcie obrzęku chłonnego dochodzi do nadmiernego nagromadzenia się płynu tkankowego wskutek utrudnionego odpływu przez naczynia chłonne. Utrudniony odpływ to wynik niedorozwoju, niedrożności lub wycięcia naczyń chłonnych. Inny czynnik przyczyniający się do powstania obrzęku chłonnego to nieprawidłowe działanie układu chłonnego.

Pierwotny obrzęk chłonny występuje głównie u kobiet w młodym wieku. Powstaje wskutek nieprawidłowego rozwoju naczyń chłonnych. Jako pierwszy pojawia się obrzęk, niepowodujący bólu, występujący zazwyczaj na grzbiecie stopy i w obrębie kostek. W miarę chodzenia obrzęk powiększa się, natomiast po wypoczynku ulega zmniejszeniu. Wraz z czasem następuje powiększenie obrzęku oraz zajęcie podudzia, a niekiedy nawet całej dolnej kończyny. W wielu przypadkach proces stabilizuje się.

W pierwszym etapie choroby obrzęk jest wrażliwy na ucisk – po uciśnięciu palcem pozostaje zagłębienie. Później ta cecha zanika. Specyficzna okazuje się gruba, twarda i pofałdowana skóra zlokalizowana nad obrzękniętym miejscem. . W miarę rozwoju choroby dochodzi do przerostu tkanki podskórnej, a kończyna na stale ulega zgrubieniu. Osoby chore odczuwają ciężar i rozpieranie w chorej kończynie. Sporadycznie tworzy się obrzęk również na drugiej kończynie.

Czynniki powstawania obrzęku wtórnego:

• operacyjne usunięcie naczyń i węzłów chłonnych związanie z leczeniem nowotworów, np. sutka, skóry
• urazy, np. po złamaniu kości
• naświetlania promieniami rentgena
• zapalenie naczyń chłonnych
• unieruchomienie kończyny przez dłuższy czas
• nowotworowa niedrożność naczyń chłonnych wywołana rakiem gruczołu krokowego lub chłoniakiem

Objawy obrzęku wtórnego przypominają te przy obrzęku pierwotnym, jednak wtórny rozwija się znacznie szybciej.

Najczęściej spotykanym powikłaniem tej choroby jest nawrotowe zapalenie tkanki łącznej oraz naczyń chłonnych. Może pojawić się nawet to niewielkich urazach kończyny.

Leczenie zachowawcze oparte jest głównie na unoszeniu chorej kończyny ku górze zarówno w nocy, jak i w dzień. Zalecane jest także stosowanie opasek elastycznych oraz wprowadzenie diety niskosodowej. Choremu podaje się także leki moczopędne. Bardzo ważne jest bezwzględne przestrzeganie zasad higieny osobistej.