Nerwoból nerwu trójdzielnego to przeważnie dolegliwość osób starszych. W przypadku gdy objawy pojawią się u ludzi przed 30 rokiem życia, to trzeba dokładnie zbadać ich przyczynę. Bóle takie przeważnie występują okresowo, pojawiając się przez kilka tygodni, a nawet miesięcy. Początek takiego okresu stanowią pojedyncze ataki bólu pojawiające za dnia, które ilość rośnie wraz z upływem czasu. Najgorszy okres choroby przypada na stan neurlagiczny, czyli nieprzerwane występowanie bólu. Ataki bólu pojawiają się tylko w ciągu dnia i nie zakłócają snu.
Okresy remisji i nawrotów neuralgii cechuje regularność i sezonowość - zazwyczaj pojawiają się w zimie, ale w niektórych przypadkach neuralgia występuje przez cały rok.
Neuralgia nerwu trójdzielnego to gwałtowny napad kłującego, piekącego bólu. Trwać może on mniej niż 2 minuty i cechuje go duże nasilenie. Ból dotyczy zazwyczaj co najmniej jednej z trzech gałązek nerwu trójdzielnego, najczęściej jest to druga gałązka, czyli nerw szczękowy i trzecia gałązka, czyli nerw żuchwowy. W ciągu dnia dochodzi nawet do kilku takich ataków, przypominających grymasy twarzy, wywołanych dotykiem, goleniem, rozmową, zmianą temperatury, hałasem. Odpowiedzialne za to schorzenie są czynniki drażniące nerwy, czyli: zapalenia wokół nerwu, uszkodzenia, zaburzenia ukrwienia nerwu, ucisk przez zmienione mózgowe naczynia tętnicze lub żylne na korzeń nerwu. Większość przyczyn odpowiedzialnych za występowanie tego schorzenia pozostaje bez wyjaśnienia. Czasami tę chorobę można pomylić z bólami wywołanymi przez ostre zapalenie miazgi zęba, przez zapalenie zatok przynosowych, przez zapalenie stawów skroniowo-żuchwowych, przez choroby oczu, przez choroby uszu. Często ataki bólu neuralgicznego mylone są ze schorzeniami zębów, co skutkuje niestety próbami leczenia lub nawet usuwania zdrowych zębów.
Leczenie: farmakologiczne lub chirurgiczne. Leczenie powinno się rozpocząć od terapii środkami farmaceutycznymi. W jej trakcie podaje się karbamazepinę, która niestety ma skutki uboczne, np. oszołomienie, zawroty głowy. Leczenia chirurgicznego wymagają przypadki niereagujące na leczenie farmakoterapią. Obecnie leczenie opiera się na tzw. blokadach poszczególnych gałęzi nerwów, których efekt jest niestety krótkotrwały. Inne zabiegi: fenolizacja, termokoagulacja czy neurochirurgiczne zabiegi odbarczające są wykonywane na zwoju i korzeniu nerwu i dają one o wiele trwalsze rezultaty.
Powrót do listy