Lęk stanowi główny objaw wszystkich nerwic. Jeżeli chodzi o nerwicę lękową, to jest on objawem dominującym. Pojawia się także w psychozach. Lęk różni się od strachu tym, że w tym ostatnim istnieją rzeczywiste czy też możliwe zagrożenia.
W nerwicy lękowej uczucie lęku wysuwa się na pierwszy plan. Charakterystyczne obawy to:
- brak pewności siebie,
- oczekiwanie niepowodzeń,
- skłonność do przeżywania z niepokojem i napięciem mających nastąpić wydarzeń,
- przeczulenie na punkcie opinii innych,
- wycofywanie się z kontaktów z otoczeniem.
Przyczyną tego schorzenia są sytuacje, kiedy dochodzi do bezpośredniego zagrożenia, a także dłuższe okresy urazowe, które cechuje konflikt lub frustracja. Gdy mowa o sytuacjach bezpośredniego zagrożenia uraz psychiczny, doznany np. w warunkach frontowych, wyzwala gwałtowne przerażenie z silnym odczynem wegetatywnym i nieraz z przymgleniem świadomości. Takie długotrwałe sytuacje urazowe mogą powodować powstanie innej postaci nerwicy lękowej, której symptomem są fobie. Wykazują one znaczną różnorodność. W tym przypadku można zaobserwować:
- agorafobie - lęk przed otwartymi przestrzeniami,
- klaustrofobie - lęk przed zamkniętymi pomieszczeniami,
- mizofobie - lęk przed zabrudzeniem się,
- karcinofobie - lęk przed zachorowaniem na raka. W przypadku lęku przed zachorowaniem - nozofobia, występuje
- poczucie poważnego zagrożenia chorobą, a nie przeświadczenie, iż niebezpieczna choroba niszczy organizm.
Czasem w nerwicy lękowej mogą pojawić się stany paniki, z paraliżującym lękiem, z poczuciem krańcowego zagrożenia.
Powrót do listy