Nerwicę histeryczną, czyli tak zwaną histerię, powszechnie uważa się nie tyle za zespół chorobowy, ile za cechę osobowości, która czasami może się zaostrzać do formy zaburzeń, które wymagają interwencji lekarskich.
W tym schorzeniu dochodzi do powstania bardzo silnego egocentryzmu. W jego trakcie pojawia się chęć skierowania całego zainteresowania otoczenia na sobie. Stan taki jest przesadny i sztuczny. Specyficzne dla niego są objawy konwersji.
W histerii mogą pojawić się objawy przypominające choroby somatyczne. Niektóre z nich są bardzo znamienne dla tej jednostki. Zaliczamy do nich:
- afonię, kiedy pacjent nie jest w stanie wydobyć głosu i próbuje porozumiewać się bezgłośnym szeptem,
- ślepotę histeryczną, porażenie, które zwykle przebiega niezgodnie z unerwieniem,
- abazję i Aspazję, niezdolność utrzymania się na nogach i poruszania się, mimo że nie doszło do żadnych porażeń lub osłabień mięśni,
- gwóźdź histeryczny, czyli ból głowy zlokalizowany w jednym miejscu,
- gałka histeryczna, uczucie, ze w gardle tkwi jakieś ciało obce utrudniające oddychanie, mówienie i przełykanie.
W wyjątkowych przypadkach objawy histeryczne mogą ulec nasileniu się aż do pojawienia się zespołów psychotycznych. Mogą występować nie tylko indywidualnie, ale również w grupach ludzkich. Histeria może pojawiać się w warunkach więziennych, obejmując dużą grupę oraz w wojsku.
Powrót do listy