Kardiomiopatia

Kardiomiopatie są chorobą mięśnia sercowego, które nie są efektem choroby wieńcowej, nadciśnienia, choroby osierdzia lub wady wrodzonej serca. Stanowią grupę chorób o dużym stopniu umieralności. Częstość ich występowania i rozpoznawania w ciągu ostatnich lat wzrasta.

Istnieją trzy typy kardiomiopatii:

• Kardiomiopatia rozstrzeniowia
• Kariomiopatia przerostowa
• Kardiomiopatia restrykcyjna
  
  

Kardiomiopatia rozstrzeniowia - jest to choroba mięśnia sercowego, którą cechuje powiększenie serca, rozstrzenie obu komór, mniejsza kurczliwość jednej komory lub dwóch, oraz zastoinowa niewydolność serca. Przyczyny tej choroby nie zostały do końca poznane. Uważa się, że winne są geny, toksyny, infekcje genetyczne, infekcje wirusowe i zaburzenia immunologiczne.

W przypadku 20% rodzin cierpiących na to schorzenie pojawiają się objawy kardiomiopatii rozstrzeniowej. Występowanie choroby potwierdza się za pomocą rtg klatki piersiowej, EKG i echokardiogramu. Leczenie jest podobne do zasad leczenia przewlekłej niewydolności serca.

Zachorowalność wynosi 5-8 przypadków na 100 000 osób. Choroba dotyka częściej ludzi rasy czarnej i mężczyzn (także przeżywalność jest gorsza), aniżeli osoby rasy białej i kobiety. Dotyka przede wszystkim osób w średnim wieku.

Kardiomiopatia przerostowa - w tym wypadku specyficzny jest przerost lewej komory serca, zwłaszcza przegrody. Choroba przeważnie nie wykazuje żadnych objawów, a także dosyć długo zachowana zostaje prawidłowa kurczliwość. Zaburzenia dotyczą głównie funkcji rozkurczowej serca. Schorzenie to dotyka głównie mężczyzn w wieku między 30 - 40 rokiem życia, a roczna śmiertelność wynosi 1 - 3%.

Kardiomiopatia tego typu jest chorobą przekazywaną genetycznie. Dodatkowe czynniki ryzyka występują u osób uprawiających sport, ponieważ wśród nich, w wyniku zmniejszonej pojemności minutowej serca, częściej dochodzi do omdleń i nagłych zgonów sercowych.

Leczenie głównie opiera się na wystrzeganiu się dużego wysiłku fizycznego, stosowaniu leków blokujących receptory beta -adrenergiczne. Tylko 5 - 10% chorych, wymaga leczenia chirurgicznego.

Kardiomiopatia restrykcyjna - którą można także zwać zarastającą, jest najrzadziej spotykaną formą kardiomiopatii. Charakterystyczne w tym wypadku są zaburzenia czynności rozkurczowej i powstawanie niewydolności krążenia opornej na leczenie.

Jest to choroba o największej śmiertelności, bez przeszczepu serca średnie przeżycie wynosi jedynie 1,5 roku. Chorzy na kardiomiopatie mają osłabioną tolerancję wysiłku, narzekają na słabość i duszność. Leczenie jest zachowawcze i zależy od przyczyny choroby.