Choroba ta przeważnie pojawia się pomiędzy piątym a dwunastym rokiem życia, ale może dotyczyć również starszych, jak i młodszych. Może wystąpić także wśród dorosłych, ale rzadko przekracza granice trzydziestu lat. Odnotowano pojedyncze przypadki poniżej szóstego miesiąca.
Schorzenie to wywołuje infekcja wirusem Ebsteina-Barr (EBV). Zarazić się można poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą lub nosicielem, który wydziela wirusa w ślinie, (w różnych opracowaniach nazywana jest dlatego „chorobą pocałunków). Dodatkowe przyczyny to przetoczenie krwi, czy przeszczep narządów (głównie szpiku). Najwięcej zachorowań odnotowuje się w okresach jesienno-wiosennych. Najczęściej dochodzi do niego w skupiskach dzieci tj. w przedszkolach, szkołach, czy internatach.
Najpopularniejsze objawy to zapalenie gardła i migdałów podniebiennych, co jest główną przyczyną kierowania chorych do szpitala. Rozwój choroby trwa do siedmiu dni. Najczęściej zaczyna się ona niespecyficznie. Dziecko zaczyna się uskarżać na bóle głowy, złe samopoczucie, brak apetytu. Po czym pojawia się gorączka, która z reguły wynosi trzydzieści osiem - trzydzieści dziewięć stopni Celsjusza. Utrzymuje się ona przeważnie od dwóch dni do miesiąca i dłużej. Tuż przed jej wystąpieniem, w trakcie, rzadziej po jej spadku następuje powiększenie uogólnione węzłów chłonnych, przede wszystkim na szyi i z tyłu głowy (tak zwanych potylicznych), co najbardziej zwraca uwagę rodziców. Czasami jest ono tak duże, że sądzą, iż jest to świnka.
Powikłania są obecne w przypadku tej choroby, ale są stosunkowo rzadkie i ciężkie. Przeważnie jest to bezobjawowe zapalenie wątroby. Mogą pojawić się też zmiany hematologiczne, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie nerek, śródmiąższowe zapalenie płuc. W przebiegu mononukleozy opisano zespół „Alicji w krainie czarów", charakteryzujący się metamorfopsją (wrażenie zmian wielkości, kształtów i położenia przedmiotów w przestrzeni).
Obecnie nie istnieje skuteczna metoda leczenia tej choroby. Stosuje się leczenie objawowe: leżenie w łóżku, leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, dieta bogata w witaminy. W przypadkach z nasiloną obturacją górnych dróg oddechowych małopłytkowością czy powikłaniami neurologicznymi stosuje się kortykosteroidy. Nie ma szczepionki przeciwko tej chorobie. Choroba pozostawia trwałą odporność.
Powrót do listy