Celiakia objawia się zaburzeniami trawienia i wchłaniania jelitowego. Jest to efekt nietolerowania glutenu, który znaleźć można w zbożach. Taką reakcję powoduje nadmierna odpowiedź immunologiczna na grupę białek zbożowych zwanych prolaminami. Dokładniej chodzi o pochodzące z nich frakcje.
Objawy:
U osób dotkniętych tą chorobą zaobserwować można wysokie wartości przeciwciał, które zwrócone są przeciwko różnym antygenom pokarmowym, np. przeciwko białkom mleka krowiego, albuminie jaja kurzego. Może to być zjawisko wtórne, będące wynikiem zwiększonej absorpcji antygenów przez uszkodzoną błonę śluzową jelita.
Cechy charakterystyczne tego schorzenia to: utrata apetytu, niedożywienie, a nawet wyniszczenie, biegunka, powiększenie obwodu brzucha, zmiana zachowania dziecka. Konsekwencją zaburzeń we wchłanianiu i trawieniu są: niedokrwistość z niedoboru żelaza, niedobory białka, kwasu foliowego, niedobory witamin, wtórna nietolerancja dwucukrów czy alergia na pokarmy.
Postać ukryta:
Postać ukryta tego schorzenia pojawia się dosyć późno. Jest to stan gdzie w badaniu brakuje charakterystycznych objawów, ale także zmian błony śluzowej jelita cienkiego. W niesprzyjających okolicznościach, takich jak np. zakażenie przewodu pokarmowego, ciąża, stres, wzrost spożycia glutenu, może jednak dojść do ujawnienia się choroby. Często zaobserwować to można u dzieci z opryszczkowym zapaleniem skóry.
W okresie wyciszenia objawów rozpoznaje się ją na podstawie obecności nacieku z limfocytów T w obrębie błony śluzowej jelita cienkiego, testów serologicznych oraz badań genetycznych.
Leczenie polega na stosowaniu dożywotniej diety bezglutenowej.
Powrót do listy