Botulizm lub zakażenie laseczką jadu kiełbasianego: dzięki uszkodzonej perystaltyce brzuch staje się wzdęty i powstają ciężkie zaparcia oraz zaburzenia w oddawaniu moczu. Mięśnie stają się słabsze, głównie te szyjne i oddechowe. W gorszych przypadkach może dojść nawet do zgonu przez niewydolność oddechową, zachłystowe zapalenie płuc, zatrzymanie akcji serca (ok 10%-20% przypadków). Śmierć jest spowodowana porażeniem ośrodka oddechowego i nagłym zatrzymaniem krążenia krwi.
Jad kiełbasiany powstaje w zanieczyszczonych produktach spożywczych i jest to najsilniejsza toksyna bakteryjna. Okres inkubacji może trwać od kilku godzin do kilkunastu dni i zależy od dawki toksyny.
Clostridium botulinum to laseczka jadu kiełbasianego, beztlenowa bakteria, która wywołuje zatrucie pokarmowe. Jad kiełbasiany wpływa na układ nerwowy i uszkadza przenoszenie bodźców w synapsie nerwowo-mięśniowej.
Clostridium botulinum rozwija się w hermetycznie zamkniętych konserwach mięsnych, rybnych, jarzynowych i owocowych, w konserwach domowych które są przeterminowane lub źle przechowywane. Bakteria powoduje bombaż konserw i puszki z zakażonymi produktami są zazwyczaj rozdęte. Po otwarciu odczuwa się charakterystyczny zapach zjełczałego tłuszczu. Nie należy więc jeść przeterminowanych, nieświeżych konserw. Wydęcie denka świadczy o zepsuciu, a charakterystyczny syk w momencie otwarcia może świadczyć o zakażeniu pokarmu. Po zjedzeniu zakażonego produktu jad zostaje wchłonięty do ustroju z przewodu pokarmowego.
Bakteria Clostridium botulinum występuje naturalnie np. w miodzie. Rzadko ale jednak może wywołać u niemowląt chorobę zwaną botulizmem dziecięcym- jej rozwój jest spowodowany nie skutkiem działania botuliny, ale namnażaniem się bakterii. Nie powinno się więc dawać miodu dzieciom poniżej 1 roku życia. Gotowanie w wysokich temperaturach powoduje rozłożenie toksyny.
Leczenie odbywa się tylko w szpitalu. Często niestety kończy się śmiercią. Powinno się je rozpocząć jak najszybciej, zaraz po spożyciu zakażonego pokarmu. Aby usunąć toksynę, należy sprowokować wymioty, wypłukać żołądek, zrobić lewatywę oraz podać surowicę antytoksyczną, aby zneutralizować truciznę jeszcze we krwi. Chorzy, którzy wyjdą z zatrucia jadem kiełbasianym, zdrowieją bardzo wolno, szczególnie jeśli chodzi o zaburzenia wzroku i osłabienia mięśni.
Powrót do listy