Schorzenie objawiające się przerostem tkanek miękkich i kości dłoni, stóp, nosa, uszu, żuchwy, zewnętrznych narządów płciowych; spowodowana jest nadczynnością przedniego płata przysadki mózgowej i zwiększonym wydzielaniem hormonu wzrostu. Akromegalie powoduje gruczolak przysadki wydzielający hormon wzrostu (GH) i charakteryzuje się u osób chorych dużym stężeniem GH oraz insulinopodobnego czynnika wzrostu typu I (IGF-I) w surowicy. Do tej choroby dochodzi u osób dorosłych tj. po zakończeniu wzrastania kości. W wypadku dzieci i młodzieży nadmiar hormonu wzrostu powoduje inną chorobę-gigantyzm.
Objawia się dokuczliwymi bólami głowy, bólami kostno-stawowymi, zaburzeniami czynności płciowych, niekiedy cukrzycą i nadciśnieniem tętniczym; leczona przez usunięcie lub naświetlanie przedniego płata przysadki mózgowej.
W zakresie diagnostyki i leczenia chorób przysadki i postępowania medycznego w akromegalii w 2002 roku najwięksi specjaliści w tej dziedzinie opublikowali swoje uwagi. Stwierdzili wspólnie, że nie istnieje żadna pojedyncza metoda terapii, która doprowadzałaby do w pełni zadowalającej kontroli choroby, natomiast różne sposoby leczenia wywołują charakterystyczne objawy niepożądane. Leczenie operacyjne, napromienianie, jak i stosowanie specyficznych leków służy, według różnych schematów, do zmniejszania wydzielania GH i IGF-I oraz kontrolowania masy guza przysadki. Koniecznym warunkiem zmniejszenia współczynnika umieralności w akromegalii jest właściwa kontrola stężeń GH i IGF-I u chorych; całkowite usunięcie bądź zredukowanie masy guza; zapobieganie jego wznowieniu; łagodzenie istotnych objawów towarzyszących chorobie, w szczególności zaburzeń ze strony układu sercowo-naczyniowego, oddechowego oraz zmian metabolicznych.
Leczenie:
Głównie przeprowadza się leczenie operacyjne polegające na usunięciu gruczolaka-dostęp przez nos i zatokę klinową lub przezczaszkowy. Dodatkowo farmakologiczne, czyli leczenie analogami somatostatyny - octreotide, lanreotide, vapreotide, SOM230; leczenie antagonistami hormonu wzrostu pegvisomant; leczenie agonistami dopaminy - bromokryptyna, cabergolina; radioterapia teleradioterapia (gamma-knife)
Powrót do listy