Agorafobia

Dokładne przyczyny występowania agorafobii, czyli lęku przed otwartą przestrzenią, nie są znane. Uważa się, że winne są niektóre obszary mózgu, które zajmują się kontrolą reagowania na strach. Przyczynami mogą być też środowisko i geny. Nie stwierdzono, że agorafobia może być chorobą dziedziczną.

Czynniki ryzyka agorafobii:

Agorafobia najczęściej pojawia się u osób, do 35. roku życia, ale może występować nawet w późniejszym wieku. Statystyki pokazują, że częściej tak choroba zostaje rozpoznawana u kobiet, niż u mężczyzn.

Do czynników zwiększających ryzyko powstawania agorafobii zalicza się:

• Posiadanie lęków napadowych.
• Posiadanie innych fobii.
• Wyraźne tendencje do niepokojów i nerwowości.
• Przynależność do osób mocno przeżywających stresujące wydarzenia życiowe.
• Krewni z agorafobią.
  
  

Komplikacje:
Agorafobia może zaburza normalne funkcjonowanie w życiu codziennym. Jeśli mamy do czynienia z ciężkim przypadkiem to dotknięta nią osoba może nawet nie być w stanie wychodzić z domu. Bywają przypadki, że osoby nieleczone, całymi latami nie opuszczały swojego miejsca zamieszkania. Nie spotykały się z rodziną, znajomymi i nie chodziły do szkoły lub pracy.

Agorafobia może doprowadzić między innymi do: depresji, nadużywania narkotyków lub alkoholu. Ludzie zażywają używek, by poradzić z lękami, samotnością i poczuciem winy, innych zaburzeń związanych ze zdrowiem psychicznym, między innymi do fobii oraz innych zaburzeń lękowych.

Leczenie agorafobii:
Leczenie głównie odbywa się poprzez psychoterapię i przyjmowanie leków. Podczas psychoterapii prowadzona jest rozmowa terapeutyczna z psychoterapeutą lub poradnictwo. Cel tych spotkań to zmniejszenie objawów lękowych. W tej dolegliwości najskuteczniejsza jest terapia poznawczo-behawioralna. Przy leczeniu agorafobii stosuje się leki przeciwdepresyjne inaczej zwane antydepresantami i przeciwlękowe zwane również benzodiazepiną. Zdarza się, że trzeba wypróbować kilka odmian, zanim znajdzie się właściwy, działający lek. Zażywanie leków przeciwdepresyjnych może powodować różne skutki uboczne. W tym celu lekarz powinien sporadycznie zmieniać dawki.