Za zaburzeniami i utratą zmysłów smaku i węchu niejednokrotnie stoją prozaiczne, cykliczne przypadłości. Tracimy zmysł węchu przy katarze, nieżycie nosa, zapaleniu błony śluzowej. Podobnie ze zmysłem smaku - tu również może nam się przytrafić niegroźne zapalenie błony śluzowej jamy ustnej. Bywa jednak i tak, że przyczyny utraty powonienia czy smaku sięgają jednak głębiej i mogą oznaczać poważne dolegliwości czy schorzenia. Jakie zatem choroby mogą znamionować?
Utrata węchu - gdzie szukać przyczyn tego zaburzenia?
Różne czynniki mogą powodować zaburzenia powonienia. Warto przyjrzeć się uważnie występującym objawom, by właściwie zdiagnozować u siebie przyczynę. Zaburzenia zmysłu węchu mogą się pojawiać przy przeziębieniu, w następstwie zakażenia bakteryjnego i infekcyjnego. Taka dolegliwość jest czasowa i zazwyczaj łatwo wyleczalna przy stosowaniu odpowiednich leków na katar czy inne występujące objawy.U wielu osób borykających się z przypadłością alergiczną czy krzywą przegrodą także występuje postępujące zanikanie węchu. Może się zdarzyć jednak i tak, że problem jest poważniejszy i odpowiednia diagnostyka doprowadzi do orzeczenia poważnej choroby. Twoją uwagę powinien zwrócić nieprzyjemną woń z nosa, czasem wręcz smród z nosa, czy też wyłaniający się z niego metaliczny zapach. Takie symptomy mogą oznaczać doznanie urazu czaszki, zapalenie opon mózgowych, niedobór witamin i minerałów. Zanik węchu może być również objawem tętniaka w mózgu, który uciskając na nerw węchu powoduje zaburzenia w tym zakresie. Ważne jest także rozpoznanie, czy zanik węchu ma charakter ilościowy (częściowa lub całkowita utrata węchu), jakościowy (odczuwanie zapachów nieadekwatnych do rzeczywistości, tutaj bardzo częstym przypadkiem jest kokosmia, w której chory często odczuwa nieprzyjemny zapach) lub czy nie są to omamy zapachowe.
Utrata smaku - gdzie leżą przyczyny?
Najczęściej z utratą smaku zmagają się osoby przechodzące zapalenie bakteryjne lub mające jakąś infekcję, co zazwyczaj wiąże się też z utratą powonienia. Podobnie, jak w przypadku zmysłu węchu, niekiedy i tu przyczyn należy się doszukiwać głębiej. Zdarza się bowiem, że brak smaku oznacza o wiele bardziej poważne dolegliwości. Są osoby, u których diagnozuje się niewykształcenie kubków smakowych. Czasem jednak utrata smaku jest następstwem przyjmowanej chemioterapii, przechodzonych operacji, przewlekłego zmagania się z ogólnoustrojowymi schorzeniami. Nie bez znaczenia są także czynniki hormonalne, które również na tym tle mogą powodować zaburzenia. Dodatkowo, niedobory witamin, długotrwałe przyjmowanie leków także przynosi konsekwencje w postaci utraty smaku. Bezsprzecznie najpoważniejsze przyczyny prowadzą do diagnozy guzów mózgu czy orzeczenia choroby psychicznej. Jakiekolwiek powody zaburzeń zmysłu smaku ciebie dotyczą, na pewno nie wolno ich bagatelizować. Szczególnie wówczas, jeśli nie przechodzisz aktualnie wirusowego cz infekcyjnego zapalenia błony śluzowej. Poza tym nieadekwatne odczuwanie smaku zaniża jakość życia. Nie jest bowiem komfortowe, gdy nie potrafisz określić smaku spożywanej potrawy lub gdy niewłaściwie go definiujesz. Może się zdarzyć tak, że nazwiesz smak, którego w danym posiłku nie ma lub gdy będzie ci towarzyszyło nieustanne odczuwanie nieprzyjemności przy jedzeniu. Zapewne przyznasz, że obie sytuacje nie należą do komfortowych, wręcz przeciwnie - utrudniają normalne funkcjonowanie.
Utrata węchu i smaku - podejmij leczenie!
Zasadnicze w leczeniu zaburzeń w tym zakresie jest rozpoznanie właściwej choroby i dostosowanie do niej podejmowanych kroków medycznych. Niekiedy potrzebna będzie interwencja chirurgiczna (w przypadku krzywej przegrody, polipów, guzów, etc.). W innych przypadkach stosuje sie leczenie antybiotykami, uzupełnianie niedobór witaminowych poprzez odpowiednią suplementację.
Co o tym sądzisz?